Op 25 september 1942 zijn er bij de aanleg van Heeres-Küstenbatterie Hillegom meer dan dertig Duitse militairen of werklui van Organisation Todt nodig om een zogenoemde Schwere Drehbettung het duin op te trekken. De Duitse krijgsmacht heeft deze draaibare opstellingen speciaal ontwikkeld om op andere landen buitgemaakte stukken geschut te kunnen plaatsen in open beddingen. Zo ook de Poolse kanonnen van het kaliber 10,5 cm (type K29 (p)) waarvan er in batterij Hillegom zes worden opgesteld omdat er nog geen moderne Duitse alternatieven beschikbaar zijn. Het meeste moderne geschut wordt op dat moment aan de fronten ingezet, waardoor kanonniers aan de kust het met buitgemaakt en soms inferieur wapentuig moeten stellen. De Drehbettungen bestaan uit een vierkante basis van staal, met in het midden een verhoogd draaiplateau waarop de wielen van de originele affuit worden vastgezet om het geheel 360 graden te kunnen draaien.

De batterij ligt ver van de bewoonde wereld en er lopen eind september 1942 weinig verharde wegen door de duinen. De leiding op de bouwplaats staat daarom voor een logistieke uitdaging. Er moeten zes van deze grote plateaus en een hoop ander zwaar bouwmateriaal, zoals kalkzandbakstenen en cement, het hoge duin op. Het meeste materiaal wordt met vrachtwagens en paard en wagen aangeleverd en verplaatst, maar dat lukt niet altijd. De mannen zijn bij het slepen van de stalen gevaartes nu op hun eigen spierkracht aangewezen. Ze grijpen hiervoor terug op een eeuwenoud systeem dat simpel maar doeltreffend is. De militairen leggen twee rijen met vierkante balken in het losse zand en plaatsen hierop ronde boomstammen waarover ze de sokkel omhoog kunnen trekken. Ze hebben twee touwen nodig, met elk vijftien soldaten, om het gevaarte boven te krijgen en deze niet over de stammen naar beneden te laten glijden. Een van de Duitse militairen legt telkens nieuwe stammen onder de Drehbettung terwijl er vanaf de zijlijn aanwijzingen en aansporingen klinken van de Duitse voorman. Het blijft desondanks toch een hels karwei om door het mulle zand vooruit te komen. De mannen staan bovenop het duin voor een nieuwe uitdaging: het op zijn plaats hijsen van het object. Eind oktober is de eerste bedding gereed. De bouw van de overige opstellingen loopt vertraging op en de kanonnen zijn pas begin 1943 allemaal vuurklaar.