Nederland is neutraal en wil net als in de Eerste Wereldoorlog niet de kant van een van de strijdende partijen kiezen. Na de mobilisatie in september 1939 komt het leger in actie ter afschrikking van een mogelijke aanvaller en voorkomt het de schijn dat toch partij wordt gekozen. Militairen gaan flink oefenen, de landsgrenzen krijgen extra bewaking en in allerijl worden verdedigingslinies opgeworpen. Ook de boulevard van Scheveningen moet er aan geloven, want een aanval kan vanuit alle windrichtingen komen, dus ook vanuit zee. Voor een van de strandtrappen ten noorden van de pier wordt de bestrating verwijderd om plaats te maken voor een loopgraaf die een vijand belet vanaf het strand de boulevard op te komen. Van het uitgegraven zand is aan landzijde een aarden wal gemaakt die extra bescherming biedt tegen scherven van exploderende projectielen. De loopgraaf is beschoeid met houten planken, gestut met palen en heeft na de knik aan de rechterzijde een kleine nis, een positie voor een schutter die evenwijdig aan de boulevard kan waarnemen of vuren. Daarachter ligt een veldversterking met wanden en een dak van hout en zandzakken voor een groter weerstandsvermogen. Waarschijnlijk is het een mitrailleurpost met aan de voorzijde een kleine geschutsopening om het strand onder vuur te nemen. De vijand komt ook daadwerkelijk uit het westen, maar dan via de lucht. In de vroege ochtend van 10 mei 1940 vliegen Duitse bommenwerpers en transporttoestellen evenwijdig aan de kuststrook en zwenken naar land. Terwijl rondom Den Haag op verschillende locaties een verwoede strijd losbarst met luchtlandingstroepen en parachutisten, blijft het tot aan de capitulatie vijf dagen later rustig aan de boulevard. De bevolking is na de capitulatie blij dat de gevechten voorbij zijn en pakt snel de draad weer op. Flaneren op de boulevard hoort daar ook bij. De eerste bezettingsmaand is vrij zonnig en in de eerste week van juni piekt de thermometer al boven de twintig graden. De maker van de foto is een Duitse militair die de verlaten Hollandse gevechtspositie interessant vindt in combinatie met de relaxed wandelende bevolking en mensen op het strand. Hij gaat voor de compositie op de hurken. Niemand vermoedt dat ruim twee jaar later deze plek vol zal staan met verdedigingswerken als onderdeel van de Atlantikwall.